خبر مصدومیت ماشاریپوف به برد استقلال مطمئن‌ترم کرد

ستار همدانی بازیکن اسبق تیم استقلال درباره عملکرد تیم استقلال در دیدار با مس رفسنجان و پایان شکست‌های متوالی این تیم در هفته‌های لیگ برتر و لیگ نخبگان آسیا، همچنین وضعیت این تیم با سرمربی جدید آفریقای جنوبی‌اش اظهاراتی را مطرح کرد.

چه شد که استقلال توانست مس رفسنجان را بدون بازیکنان بزرگش شکست بدهد؟

شاید باور نکنید اما وقتی خبر رسید که ماشاریپوف هم به بازی نمی‌رسد من به نوعی امیدوارتر شدم که این استقلال حتماً مس رفسنجان را شکست می‌دهد.

چرا چنین باوری برای شما ایجاد شد؟

چون می‌دانستم روند استقلال در طول بازی‌های گذشته به نحوی بود که این تیم می‌خواست برنده شود. ما حتی جلوی خیبر خرم آباد هم که سه گل خوردیم نسبت به بازی‌های قبل بهتر بودیم و این روند را هفته به هفته حس کردیم. ما جلوی تراکتور هم در نیمه اول مستحق گل زنی بودیم ولی متاسفانه به خاطر نداشتن فوروارد تمام کننده نتوانستیم توپ را وارد دروازه تراکتور کنیم و در نیمه دوم هم به خاطر شرایط بد بدنی بچه‌های تیم که حاصل کم کاری آقای نکونام و کادر فنی قبلی است نتوانستیم جلوی این تیم دوام بیاوریم. وگرنه همین بچه‌ها با همین شرایط می‌توانستند تراکتور را هم شکست بدهند. مجموع این اتفاقات در بازی با الهلال مرا کاملاً امیدوار کرد که این تیم در بازگشت به لیگ برتر دوباره همان استقلال خوب خودمان می‌شود.

الان این استقلالی که شما دیدید و مس رفسنجان را شکست داد همان استقلال خوب همیشگی‌تان بود؟

قطعاً استقلال از این خیلی بهتر باید باشد اما به هر حال همین که تیم میل به بردن داشت مرا به یاد روزهایی انداخت که در شرایط سخت و محرومیت و مصدومیت دیگر بازیکنان، نفرات نیمکت نشین یا جوان‌ترها می‌آمدند و نتیجه می‌گرفتند. حتی وقتی یک مدافع جوان آمد و گل زد بیشتر امیدوار شدم که این تیم در لیگ برتر دوباره به بالای جدول برمی‌گردد. هیچ وقت نباید جوان‌ها را از یادبرد و آنها را دست کم گرفت. هر بار هر تیمی به جوان‌هایش اعتماد کرده توانسته موفق شود و نتیجه بگیرد.

قبول دارید که تجربه هم در فوتبال و هر کاری نیاز است؟

بله صد در صد. من که نگفتم فقط جوان‌ها را باید به میدان فرستاد. الان تلفیقی که آقای موسیمانه در بازی با مس رفسنجان به میدان فرستاد ترکیب خوبی بود. وقتی بازیکنان سرشناس استقلال مثل مهرداد محمدی، ابوالفضل جلالی، ماشاریپوف و بقیه بزرگترهای تیم مصدوم می‌شوند یا به هر دلیلی نمی‌توانند در بازی حضور داشته باشند ولی سرمربی تیم می‌آید و تعدادی جوان را کنار بزرگترهای قبلی باقیمانده می‌گذارد، این یعنی شجاعت، این یعنی شهامت، این یعنی اینکه آقای موسیمانه می‌خواهد نتیجه بگیرد و به هر قیمتی شده دوست دارد استقلال برنده شود.

به طور کلی سرمربی تازه وارد استقلالی‌ها را چطور ارزیابی کرده‌اید؟

او روحیاتش کاملا جنگنده و پیروزی طلبانه است. تیمی مثل استقلال که میلیون‌ها هوادار دارد فقط با چنین روحیه‌ای می‌تواند در لیگ برتر نتیجه بگیرد. نمی‌خواهم بگویم جواد نکونام از برنده شدن بدش می‌آمد اما کسی که کنار کارلوس کی‌روش کار کرده و سبک فوتبال او را برای خودش ملکه ذهن داشته قطعاً نمی‌تواند مثل موسیمانه فکر کند. سرمربی که فقط به فکر دفاع کردن باشد و برنامه کمی برای حمله در نظر بگیرد قطعاً به درد استقلال نمی‌خورد. این نوع تفکرات به درد تیم‌هایی می‌خورد که تازه به لیگ برتر آمده‌اند و می‌ترسند که دوباره به لیگ پایین‌تر سقوط کنند و برای همین سعی می‌کنند که فقط حداقل نتیجه را بگیرند و در وسط‌های جدول و یا در محدوده پایینی دور از منطقه سقوط قرار بگیرند و خودشان را در جدول حفظ کنند. تیمی مثل استقلال که فقط برنده شدن برای هوادارانش اهمیت دارد قطعاً دوست ندارد در چنین شرایطی به میدان برود. خود شما نگاه کنید ما فصل قبل نایب قهرمان شدیم اما درست یک روز بعد از پایان فصل همه هواداران می‌گفتند جواد نکونام باید از این تیم برود. چرا استقلالی‌ها چنین خواسته‌ای داشتند! طبیعتاً وقتی مربی یک تیم را تا آستانه قهرمانی پیش ببرد همه دوست دارند که او بماند اما اینگونه نبود و طرفداران استقلال دوست داشتند جواد نکونام برود چون تفکراتش دفاعی بود. هوادار استقلال تیمی که عقب بایستد و بخواهد از دروازه‌اش دفاع کند را دوست ندارند. بلکه دوست دارند تیم محبوبشان به دروازه حریف حمله کند و در هر مسابقه بیشتر از ۲ تا ۳ گل بزند. فوتبال روز اروپا و دنیا هم همین است و مردم دوست دارند وقتی پول هزینه می‌کنند و به استادیوم می‌روند گل ببینند. این فرق موسیمانه و نکونام است.